BOCA DOC di "Cantine del Castello Conti"

BOCA DOC di "Cantine del Castello Conti": όταν ένα κρασί συναντά την ψυχή, το πνεύμα και το πάθος τριών γυναικών, «το κόκκινο των γυναικών" (il rosso delle donne).

 

 

 

Μοιάζει με τίτλο βγαλμένο από ένα βιβλίο ....., αν τα συνδυάσουμε όλα  θα μπορούσε και να είναι έτσι, καθώς, θα χρειαζόταν πολλές σελίδες για να εξαντληθεί και να εκφραστεί το τι σημαίνει  το πάθος τους και η φιλοσοφία τους για τη δημιουργία «του δικού τους κρασιού» ,του δικού τους Boca.

Boca - D.O.C.( Piemonte) -Italy : Ανακαλύψτε μια από τις πιο όμορφες και αξιόλογες οινοποιητικές περιοχές της Ιταλίας

Boca  (Μπόκα ), περιοχή στη βόρειο- δυτική  πλευρά της Ιταλίας,ανάμεσα στις επιβλητικές Ιταλικές Άλπεις του (Monte Rosa) και τις μοναδικής ομορφιάς λίμνες ( lago d'Orta  και lago Maggiore) στη περιφέρεια της Νοβάρα του Πιεμόντε.

Αναγνωρισιμότητα ελληνικού κρασιού και οινοτουρισμός

 

Θα μπορούσε να αποτελέσει μία από τις πιο δυναμικές, ειδικές μορφές τουρισμού, συνδέοντας τον πρωτογενή τομέα, ενισχύοντας τη θέση του ελληνικού κρασιού στη διεθνή αγορά και εμπλουτίζοντας το brand της χώρας στο εξωτερικό. «Αλίμονο όμως αν περιορίσουμε τον οινο-τουρισμό στις γευσιγνωσίες και στα καταλύματα εντός των αμπελώνων», καθώς

Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο κρασί : " πολύς ντόρος για το τίποτα..."

 

Το «βαρελίσιο» που σερβίρεται στις ταβέρνες δεν γνωρίζει κανείς από πού ακριβώς προέρχεται. Οι οινοποιοί έχουν ζητήσει επανειλημμένα να επισημαίνεται η προέλευση, η ποικιλία και ο παραγωγός στον κατάλογο, όμως κάτι τέτοιο δεν εφαρμόζεται.

Toυλάχιστον 100 εκατ. ευρώ υπολογίζει το ΙΟΒΕ (Ιδρυμα Οικονομικών Βιομηχανικών Ερευνών) ότι χάνονται από τη διακίνηση παράνομου χύμα τσίπουρου ετησίως. Σε αυτά, αν προστεθούν και τα έσοδα που χάνονται από τον ΦΠΑ και τον φόρο εισοδήματος που δεν υπολογίζεται, το ΙΟΒΕ εκτιμά στα 200 εκατ. ευρώ τα χρήματα που χάνονται.

Ελληνικό κρασί: Οι προοπτικές ανάπτυξης και η εικόνα του ελληνικού κρασιού στο εξωτερικό.

Στο πεδίο του διεθνούς ανταγωνισμού, οι παράγοντες που παίζουν αποφασιστικό ρόλο είναι η σχέση τιμής - ποιότητας (πόσο καλό είναι ένα κρασί σε σχέση με την τιμή του, όταν συγκρίνεται με άλλα κρασιά της ίδιας τιμής) και η σχέση τιμής – εικόνας (πόσο ανταποκρίνεται η τιμή πώλησης ενός κρασιού στην τιμή που προσδοκούν οι καταναλωτές, σε σχέση με την εικόνα που έχουν σχηματίσει για το κρασί από μια συγκεκριμένη χώρα).

Κρασί: εμφιαλωμένο vs χύμα. Ενας κλαδοκτόνος κανιβαλισμός προϊόντος

"Εξαιρετικό χύμα κρασί! Είναι σαν να λέμε εξαιρετικό κακό κρασί"(*). H φράση αυτή θα μπορούσε να ήταν ένας άλλος τίτλος του σημερινού κειμένου. Σκοπός όμως δεν είναι να κακολογήσουμε το χύμα κρασί, αλλά να υποδείξουμε τη ζημιά που προκαλεί στην εθνική υπόθεση: Ελληνικό Κρασί. Εξαιτίας του κανιβαλισμού που συντελείται, εις βάρος του εμφιαλωμένου κρασιού (που είχε κάποιο μέλλον) με την επικράτηση του χύμα (που δεν έχει κανένα).

 

Στην Ελλάδα, ομολογουμένως, δεν υπάρχει ούτε οινική παιδεία, ούτε οινική παράδοση. Η τελευταία εξαντλείται στην ετήσια ιδιοπαραγωγή και ιδιοκατανάλωση του κάθε αγροτικού νοικοκυριού. Που έφτιαχναν κρασί όπως ήξεραν, ή μάλλον όπως δεν ήξεραν. Κάπως μεγαλύτερες αμπελουργικές εκμεταλλεύσεις, προμήθευαν χύμα κρασάκι στους αστούς

«Μαγικό Βουνό» Chateau Nico Lazaridi

  

Έντονο βαθυκόκκινο βελούδινο χρώμα. Πλούσιο στόμα με έντονα αρώματα κόκκινων φρούτων του δάσους σε απόλυτο συνδυασμό με μπαχάρια τα οποία δένουν με αρώματα του βαρελιού. Ευγενές κρασί με πλούσιο χαρακτήρα και γευστική πολυπλοκότητα. Ώριμα ταννικό, πυκνό και άρτιο αλλά συνάμα ευγενικό.

 
Η πρώτη οραγανωμένη οινοπαραγωγική μονάδα της περιοχής είναι γεγονός και το 1987 κυκλοφορεί το πρώτο Chateau Lazaridi.

Ο Νίκος Λαζαρίδης υπήρξε πρωτοπόρος όχι μόνο επειδή δημιούργησε ορισμένα σπουδαία κρασιά, ούτε επειδή χρησιμοποίησε διεθνείς ποικιλίες. Το σημαντικότερο είναι ότι υπήρξε ο δημιουργός μιας αμπελουργικής ζώνης που αποδείχθηκε ότι είναι από τις σημαντικότερες στην Ελλάδα.Δεν έχει νόημα να μιλήσω εδώ για την περιοχή της Δράμας. Η αξία της είναι προφανής για οποιονδήποτε ασχολείται έστω και ελάχιστα με το κρασί. Εδώ παράγονται αρκετά από τα καλύτερα και δημοφιλέστερα ελληνικά κρασιά. Ενώ ενδεικτικό είναι και το γεγονός ότι όλο το κρασί που παράγεται στην περιοχή κυκλοφορεί μόνο ως εμφιαλωμένο, κάτι για το οποίο ελάχιστες αμπελουργικές ζώνες του κόσμου μπορούν να περηφανεύονται.

Βέρτζαμι - Αχαϊα - Αντωνόπουλος Αμπελώνες

Ελληνική ποικιλία: Βέρτζαμι 100%

Περιοχή: Αχαϊα
Παραγωγός: Αντωνόπουλος Αμπελώνες
Ετικέτα: Γεροντόκλημα Ρεματιάς
Τύπος: Ερυθρός ξηρός
Εσοδεία: 2003 (Επιδέχεται μακρά παλαίωση)
Αλκοολικοί βαθμοί: 13.5 %
Χρώμα: Σκούρο κόκκινο χρώμα σχεδόν μαύρο.
Άρωματα: Νότες ευκαλύπτου και κέδρου, οι οποίες τονίζονται από μαύρα φρούτα.
Γεύση: Υψηλή οξύτητα, ζωηρές ταννίνες και σώμα με καλό όγκο.
Θερμοκρασία σερβιρίσματος: 16 - 18 °C
Συνοδεύει: Κρέατα στο BBQ, αλλά και μαγειρευτά με περίπλοκες σάλτσες, ώριμα τυριά κι αλλαντικά. 


ΟΙ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ 

 «Οι Αμπελώνες Αντωνόπουλου είναι δημιούργημα του Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου, ενός ανθρώπου που πίστεψε στο εξαιρετικό ποιοτικό δυναμικό του εδάφους της Πελοποννήσου και ειδικότερα της ορεινής και ημιορεινής Αχαΐας, συν τείνοντας στην ανάδειξή τους σε ζώνες παραγωγής οίνων ανωτέρας ποιότητας. 

Νέα έρευνα: Η κατανάλωση κρασιού στην Ιταλία μειώνεται χρόνο με το χρόνο

Μπορεί η Ιταλία να είναι γνωστή για την παραγωγή κρασιού και το μεσογειακό lifestyle αλλά σύμφωνα με νέα έρευνα, εδώ και μια δεκαετία η κατανάλωση αλκοόλ μειώνεται σταδιακά και σε αυτό οφείλεται η αξιοπρόσεκτη μείωση στη κατανάλωση κρασιού.

Σε λιγότερο από δέκα χρόνια, η κατανάλωση αλκοόλ στην Ιταλία έχει μειωθεί 23%. Ενώ οι Ιταλοί έπιναν το 2006, κατά μέσο όρο, 5.6 ποτά την εβδομάδα, το 2014 σύμφωνα με την έρευνα διαπιστώθηκε ότι πίνουν 4.4 ποτά την εβδομάδα.

Syrah 2012, Domaine Costa Lazaridi

Για πρώτη φορά φέτος, το Syrah που βρισκόταν μέχρι τώρα μόνο του στην κατηγορία Domaine Costa Lazaridi, απέκτησε συνοδοιπόρους. Το ροζέ Merlot και το λευκό Semillon που μέχρι τώρα ανήκε στην κατηγορία Chateau Julia.

Κοινός παρονομαστής ή μάλλον κοινός τόπος, είναι η περιοχή Παλιός Αμπελώνας, ένα ενιαίο αμπελοτόπι στην Αδριανή Δράμας όπου ο Κώστας Λαζαρίδης πρωτο-φύτεψε αυτές τις τρεις ποικιλίες πριν από 35 χρόνια.

Η Ελλάδα ξεκλειδώνει τους οινικούς της θησαυρούς

Η οικονομική αναταραχή στην Ελλάδα έχει πείσει τους Έλληνες οινοπαραγωγούς ότι θα πρέπει να επικεντρωθούν στις εξαγωγές. Αυτό που προσφέρουν στην παγκόσμια αγορά είναι ένα εύρος καλοφτιαγμένων, οικονομικά προσιτών κρασιών, από σπάνιες ποικιλίες. Αυτά τα κρασιά είναι ακριβώς στα μέτρα των απαιτήσεων του σύγχρονου καταναλωτή.

Για όλους τους τυχερούς οινόφιλους ανά την υφήλιο που έχουν εκθέσει εαυτούς, στην απόλαυση που προσφέρουν τα σύγχρονα Ελληνικά κρασιά, είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μία ανερχόμενη δύναμη, μία οινοπαραγωγός χώρα που αξίζει να παρακολουθούν στενά στα χρόνια που έρχονται.