Στερεά Ελλάδα

Αιτωλοακαρνανία  -  Φωκίδα  -  Ευρυτανία  -  Φθιώτιδα
Βοιωτία  -  Εύβοια & Σκύρος  -  Αττική

Εισαγωγή

Πολλές και ενδιαφέρουσες οι δυνατότητες οινοτουρισμού στη Στερεά Ελλάδα και η νεοσύστατη ΕΝΟΑΚΕ - Ένωση Οινοπαραγωγών Αμπελώνα Κεντρικής Ελλάδας οργανώνει σταδιακώς τα πράγματα. Στο πλαίσιο αυτό, βρίσκονται ήδη σε ανάπτυξη οι δρόμοι του κρασιού της Στερεάς Ελλάδας ως τμήμα των δρόμων του κρασιού της Κεντρικής Ελλάδας.

Κατεβάστε σε μορφή PDF (6.2Mb) ένα Οινικό Οδοιπορικό στους δρόμους του κρασιού της Κεντρικής Ελλάδας στη ζώνη ευθύνης της ΕΝΟΑΚΕ (Θεσσαλία & Στερεά Ελλάδα), τη συγγραφή του οποίο είχα την τιμή να μου αναθέσει.

Στην περιοχή υπάρχουν και ενδιαφέρουσες επιλογές πολιτιστικού τουρισμού και αγροτουρισμού.

 

Οινική περιγραφή της Στερεάς Ελλάδας

 
Σύμφωνα με την οινική χωροταξία που έχει θεσπίσει η ΕΔΟΑΟ, η Στερεά Ελλάδα είναι το νότιο τμήμα της οινικής Κεντρικής Ελλάδας.

Στον οινικό χάρτη της Ελλάδας, ο αμπελώνας της Στερεάς Ελλάδας με 25.9% καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση μεταξύ των 9 αμπελουργικών περιφερειών ως προς την έκταση των αμπελιών.
Με 636 κωδικούς είναι στην 3η θέση ως προς το πλήθος των κρασιών.

Η Ευρυτανία είναι μια από τις 3 περιοχές της χώρας (Άρτα, Πρέβεζα οι άλλες) στις οποίες δεν υπάρχει οργανωμένο οινοποιείο και δεν καταγράφεται παραγωγή εμφιαλωμένου κρασιού.

 

Γεωγραφικές Ενδείξεις Οίνων στη Στερεά Ελλάδα:

 

Οίνοι ΠΓΕ (Τοπικοί): Περιφέρειας: ΠΓΕ Στερεά Ελλάδα (Τ. Ο. Στερεάς Ελλάδας).
                              Νομών: ΠΓΕ Εύβοια (Τοπικός Οίνος Εύβοιας,
                                          ΠΓΕ Αττική (Αττικός Τοπικός Οίνος) τμήμα της Αττικής.
                              Περιοχών: Παρνασσού (Φωκίδα & Φθιώτιδα),
                                              Κοιλάδας Αταλάντης (Φθιώτιδα),
                                              Οπούντια Λοκρίδας (Φθιώτιδα),
                                              Πλαγιές Κνημίδας (Φθιώτιδα), Μαρτίνου (Φθιώτιδα),
                                              Θηβαϊκός (Βοιωτία),
                                              Πλαγιές Κιθαιρώνα (Βοιωτία & Αττική),
                                              Πλαγιές Πάρνηθας (Βοιωτία & Αττική, ανενεργός),
                                              Ληλάντιου Πεδίου (Εύβοια), Καρύστου (Εύβοια),
                                              Ριτσώνας Αυλίδας (Εύβοια),
                                              Αναβύσσου (Αττική), Κορωπίου (Αττική),
                                              Μαρκόπουλου (Αττική), Παιανίας (Αττική),
                                              Παλλήνης (Αττική), Βίλιτσα (Αττική),
                                              Σπάτων (Αττική),
                                              Βορείων Πλαγιών Πεντελικού (Αττική),
                                              Ιλίου (Αττική), Γερανίων (Αττική).

Οίνοι Ονομασίας κατά Παράδοση: Ρετσίνα Αττικής, Μεσογείων, Κορωπίου,
                                                 Μαρκόπουλου, Μεγάρων, Παιανίας ή Λιοπεσίου,
                                                 Παλλήνης, Πικερμίου, Σπάτων, Βοιωτίας, Θήβας,
                                                 Εύβοιας, Γιάλτρων, Καρύστου, Χαλκίδας.

Η ρετσίνα μπορεί να φέρει τον τίτλο του οίνου Ονομασίας κατά Παράδοση παντού στην Ελλάδα αλλά μόνο στις παραπάνω περιοχές μπορεί να έχει και γεωγραφικό προσδιορισμό. Αυτές οι ρετσίνες με γεωργαφική προέλευση κατατάσσονται, πλέον, στους οίνους ΠΓΕ.

Η Στερεά Ελλάδα είναι μια από τις 2 αμπελουργικές περιφέρειες (& η Θράκη) που δεν έχουν οίνους ΠΟΠ (ΟΠΑΠ ή ΟΠΕ). Έχει, όμως, τους περισσότερους (και με διαφορά) ΠΓΕ (Τοπικούς) οίνους περιοχών.

Είναι φανερό ότι κάτι πρέπει να γίνει με τοπικό οίνο στην Αιτωλοακαρνανία, που μπορεί να ήταν άγνωστη οινικά έως το 2000 έκτοτε, όμως, έχει μεγάλη ανάπτυξη.

 

Τοπικές ποικιλιες αμπέλου της Στερεάς Ελλάδας:

 

μαυρούδι Αράχωβας (Βοιωτία, ε), μούχταρο ή μουχτάρι (Βοιωτία, ε), βραδιανό (Εύβοια, ε), μαυροκουντούρα (Εύβοια, ε), ρητινό (Εύβοια, ε), σαββατιανό (Αττική, Βοιωτία, Εύβοια, λ).

Κρασιά της Στερεάς Ελλάδας:

Αιτωλοακαρνανία:   27  λ  11, ρ   4, ε 12 -                      Επιτραπέζιοι  27
Φωκίδα:                      9  λ   4,          ε  5 - ΤΟ  5,             Επιτραπέζιοι   4
Φθιώτιδα:               112  λ  52, ρ 11, ε 49 - ΤΟ 48,             Επιτραπέζιοι  64
Βοιωτία:                  130  λ  57, ρ 17, ε 56 - ΤΟ 82, ΟκΠ   3, Επιτραπέζιοι  45
Εύβοια:                   120  λ  58, ρ 13, ε 49 - ΤΟ 66, ΟκΠ   3, Επιτραπέζιοι  51
Αττική:                   238  λ 154, ρ 15, ε 69 - ΤΟ 99, ΟκΠ 20, Επιτραπέζιοι 119

Με τη δημοσίευση του ΠΓΕ Εύβοια, ΤΟ Εύβοιας (2009) υπάρχουν αλλαγές με επιτραπέζιους οίνους να γίνονται οίνοι ΠΓΕ (τοπικοί) αλλά και οίνους ΠΓΕ Στερεά Ελλάδα να γίνονται ΠΓΕ Εύβοια.

 

Αποστάγματα στη Στερεά Ελλάδα:

 

Πολύ μικρή η παράδοση της απόσταξης στην Στερεά Ελλάδα. Μόνο δύο οινοποιεία εμφιαλώνουν τσίπουρο.

Για φιλομαθείς οινόφιλους: (ιδιαίτερα κρασιά της Στερεάς Ελλάδας)

 

Μαλαγουζιά - κρασί λευκό ξηρό, οι πρωτοπόροι να επιβραβεύονται. Κτήμα Μάτσα.

Αμπελών - λευκός ξηρός, η μόνη ρομπόλα εκτός Κεφαλονιάς. Κτήμα Χατζημιχάλη.

Greco di Tufo - κρασί λευκό ξηρό, ξέρετε άλλο από την ποικιλία; Κύφαιρα.

Μοντοφώλι Gold - κρασί λευκό γλυκό, τέσσερεις ποικιλίες ιδανικές για γλυκό κρασί. Κτήμα Μοντοφώλι.

Μούχταρο - κρασί ερυθρό ξηρό, 100% μούχταρο, το μόνο. Κτήμα Μουσών.

Βραδιανός Οίνος - κρασί ερυθρό ξηρό, βραδιανό, καρτσιώτης & μαυρούδι. Οινοποιείο Κουτσογιωργάκη.

Βήσσα - κρασί ερυθρό ξηρό, το νοτιότερο (καλό) ξινόμαυρο. Κτήμα Καραδήμου.

Μεθέα - κρασί ερυθρό ξηρό, το αγιωργίτικο στη βόρεια Εύβοια. Κτήμα Βρυνιώτη.

Άγιος Χρόνος - κρασί ερυθρό ξηρό, σχολής Ροδανού. Κτήμα Αβαντίς.

Πλαγιές Ανοπαίας - κρασί λευκό ξηρό, καμπερνέ σοβινιόν σε λευκή οινοποίηση!!!
                                                                          Κτήμα Γεωργακόπουλου.

Lenga - λευκός ξηρός, γκεβυρζτραμίνερ κοντά στο στυλ Αλσατίας. Κτήμα Αβαντίς.

Aglianico & Shioppettino, κρασιά ερυθρά ξηρά, απλώς δεν υπάρχουν άλλα από τις ποικιλίες.  Κτήμα Χατζημιχάλη.