Οι πλέον διαδεδομένες και χρησιμοποιούμενες ελληνικές ερυθρές ποικιλίες είναι:
Αγιωργίτικο
Η ποικιλία που έδινε τον Φλυάσιο οίνο των αρχαίων.
Μεγάλη ευαισθησία στο ωίδιο και τις ιώσεις.
Στους οίνους ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Νεμέα 100%. Μαζί με το ξινόμαυρο είναι οι 2 ευγενέστερες ελληνικές ερυθρές ποικιλίες. Τρύγος από αρχές Σεπτέμβρη έως μέσα Οκτώβρη, ανάλογα με το υψόμετρο.
Πολυδυναμική δίνει ροζέ, φρέσκα ή παλαιωμένα ερυθρά, ημίγλυκα, γλυκά και Nouveau κρασιά.
Στη Νεμέα 3 υποπεριοχές ανάλογα με το υψόμετρο.
- Στη χαμηλή (έως 250μ) πρώιμη ωρίμανση, πολλά σάκχαρα, υψηλό αλκοόλ, χαμηλή οξύτητα, ημίγλυκα & γλυκά κρασιά.
- Στη μεσαία (450-650μ) τα καλύτερα ερυθρά. Πλούσιο βαθυκόκκινο χρώμα, μαλακές τανίνες, επιδέχεται παλαίωση έως 10 χρόνια.
- Στην ορεινή (700-800μ) χαμηλό αλκοόλ, υψηλή οξύτητα, ροζέ κρασιά με πλούσιο ρουμπινί χρώμα αλλά όχι δυνατά αρώματα.
Φρέσκο (εκχύλιση μέχρι 6 μέρες) μυρίζει φρούτα (κεράσι, δαμάσκηνο), με την παλαίωση (με εκχύλιση πάνω από 6 μέρες) το μπουκέτο έχει μπαχάρια (κανέλα, γαρύφαλο, μοσχοκάρυδο) και βαλσαμικά αρώματα (δενδρολίβανο).
Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάμιξή του με Cabernet Sauvignon, έχει δώσει πολλά ενδιαφέροντα κρασιά.
Μανδηλαριά
Αντοχή στην ξηρασία αλλά μεγάλη ευαισθησία στον περονόσπορο και τον βοτρύτη και καθώς είναι πολύ πυκνόραγγο σταφύλι, ευνοείται σε χαμηλά υψόμετρα και ξηροθερμικό κλίμα, ενώ σε υγρό εμφανίζει συχνά φαιά σήψη.
Στους ερυθρούς οίνους ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Ρόδος έως τον Νοέμβριο του 2011 ήταν 100%, έκτοτε προστέθηκε και η ποικιλία Μαυραθήρικο και η ονομασία επεκτάθηκε και σε ερυθρωπούς (ροχέ) οίνους ΠΟΠ Ρόδος.
Στους οίνους ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Πάρος σε συν-οινοποίηση με τη Λευκή Μονεμβασιά σε ποσοστά 3/1, στους οίνους ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Αρχάνες και ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Πεζά σε συνοινοποίηση με Κοτσιφάλι σε ποσοστά 1/3.
Τρύγος μέσα Σεπτέμβρη.
Στη Σαντορίνη δίνει το λαϊκό κοκκινέλι "Μπρούσκο" ή το ερυθρό "Μαυρούκα". Χαμηλό αλκοόλ μέση (Κυκλάδες) προς υψηλή (Κρήτη) οξύτητα.
Δίνει ξηρά κρασιά με έντονο χρώμα (γι αυτό και χρησιμοποιείται ως "βαφική" ποικιλία, ικανή δηλαδή να βελτιώσει το χρώμα κόκκινων κρασιών) και σχετικά ελαφρά αρώματα που θυμίζουν κόκκινα κυρίως φρούτα, ίσως και φυτά. Έχουν γεύση με μέτρια οξύτητα, έντονες, μάλλον τραχιές τανίνες, όχι τόσο καλής ποιότητας με πολύ στυφάδα και αρκετά χαμηλή περιεκτικότητα αλκοόλ.
Ξινόμαυρο
Στους οίνους ΠΟΠ (ΟΠΑΠ Αμύνταιο) 100%, όπως και στους οίνους ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Νάουσα (100%).
Συμμετέχει στους οίνους ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Γουμένισσα και ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Ραψάνη.
Μοιάζει πολύ με το Pinot Noir. Μαζί με το αγιωργίτικο είναι οι 2 ευγενέστερες και πολυδύναμες ελληνικές ερυθρές ποικιλίες. Το ξινόμαυρο έχει σαφώς μικρότερο και μικρότερου βάρους σταφύλι.
Εύκολος τρύγος λόγω του ποώδους μίσχου αλλά με απώλειες καρπού στις ανεμόπληκτες περιοχές. Τρύγος τέλη Σεπτέμβρη.
Πολυδυναμική ποικιλία. Στα χαμηλά έως μέσα υψόμετρα δίνει κόκκινα και στα μεγάλα υψόμετρα (Αμύνταιο) ροζέ (με νότες ροζ βιολέτας) και αφρώδη κρασιά. Επίσης, οινοποιείται blanc de noir.
Ευχάριστο χρώμα, ρουμπινί μέχρι και πορφυρό όσο παλαιώνει. Τα νεαρά κρασιά αποχρώσεις ιώδεις και βυσσινί, όσο παλαιώνουν κεραμιδί. Άρωμα μπαχαρικών, κόκκινων φρούτων (φραγκοστάφυλο), ντομάτα σε διάφορες μορφές (κέτσαπ, γλυκό ντοματάκι, φρέσκια ντομάτα) παρούσα κυρίως στα νέα κρασιά. Στα παλαιωμένα νότες μπαχαρικών αλλά και ζωικά αρώματα (δέρμα). Σώμα μέτριο ως υψηλό, οξύτητες που σε συνδυασμό με τις στιβαρές τανίνες, επιβάλλουν παλαίωση πριν από την κατανάλωση. Παλαιώνοντας μαλακώνει χωρίς να παύει να είναι ένα στιβαρό κρασί.
Επιτυχείς αναμίξεις με άλλες ποικιλίες (Merlot & Syrah).
Κοτσιφάλι
Ρώγες με χρώμα μαύρο σαν του κότσυφα, από εκεί και το όνομα. Μέτρια αντοχή στην ξηρασία, ευαισθησία στον περονόσπορο και τον βοτρύτη.
Συμμετέχει στους οίνους ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Πεζά (ερυθρό) και ΠΟΠ (ΟΠΑΠ) Αρχάνες.
Τρύγος τέλος Αυγούστου, αρχές Σεπτέμβρη.
Υψηλό αλκοόλ (μέχρι και 14-15%Vol αν ωριμάσει καλά), μικρή οξύτητα. Γεύση, άρωμα αλλά ανεπαρκές και όχι σταθερό χρώμα. Για αυτό προστίθεται Μανδηλαριά και δίνει βαθύχρωμους οίνους, με σώμα και τανίνες που τα κάνουν επιδεκτικότητα παλαίωσης.
Στα ΟΠΑΠ ωρίμανση 1 χρόνο σε βαρέλι. Έτσι, δίνει ξηρά κρασιά με ιδιαίτερα και χαρακτηριστικά αρώματα που θυμίζουν ζωικές μυρωδιές (όπως δέρμα), μικρά κόκκινα φρούτα (καμένο κυδώνι, δαμάσκηνα), καπνό και ενίοτε λάδι άσπρης τρούφας.
Έχουν μάλλον «σωματώδη» γεύση με χαμηλή ως μέτρια οξύτητα, σχετικά μαλακές, αλλά όχι ιδιαίτερης ποιότητας τανίνες και αρκετά υψηλή περιεκτικότητα αλκοόλ. Ωριμάζουν επιτυχημένα σε βαρέλι.
Μαυροδάφνη
Ποικιλία με μεγάλη παραλλακτικότητα γενικώς παραγωγική, ευαισθησία στην ξηρασία η Αχαϊκή, ανθεκτική η Κεφαλονίτικη, ευαίσθητη στον περονόσπορο, μετρίως ανθεκτική στο ωίδιο.
Στους οίνους ΠΟΠ (ΟΠΕ) Μαυροδάφνη Κεφαλονιάς & Μαυροδάφνη Πατρών
ωρίμανση 2 τουλάχιστον χρόνια σε δρύινο βαρέλι. Συνήθως, επιδέχεται παλαίωση μέχρι 8 χρόνια.
Τρύγος αρχές με μέσα Σεπτέμβρη η Αχαϊκή, τέλη Σεπτέμβρη η Κεφαλονίτικη.
Δίνει γλυκά κρασιά, συνήθως ωριμασμένα με ειδικό τρόπο σε βαρέλι, που έχουν αρώματα που θυμίζουν μαύρα αποξηραμένα φρούτα, σταφίδα, βανίλια, καραμέλα, μπαχαρικά κάθε είδους, σοκολάτα, καφέ κ.ά. Έχουν μεστή και πλούσια γεύση με μέτρια οξύτητα και καλή, μακρά επίγευση. Από την παλαίωση εμπλουτίζονται με πολυπλοκότητα. Δίνει επίσης ξηρά κρασιά (Κεφαλονιά) με βαθύ κόκκινο χρώμα που μπορεί να είναι αρκετά αξιόλογα (τανικά και στυφά με γεμάτο σώμα και ελαφρώς πικρό τελείωμα) αλλά και σπάνια.
Λημνιό
Αρχαία Ελληνική ποικιλία, την βρίσκουμε στην Λήμνο και την Χαλκιδική.
Δίνει υψηλόβαθμο κρασί με ιδιαίτερο άρωμα και χαρακτηριστική γεύση. Δίνει ξηρά κρασιά με σχετικά ελαφρύ άρωμα που θυμίζει μικρά κόκκινα ή και πιο σκούρα φρούτα και μπαχαρικά (όπως πιπέρι), που όταν το κρασί παλαιώνει γίνεται αρκετά πολύπλοκο.
Έχουν σχετικά μαλακιά, μάλλον «σωματώδη» γεύση με μέτρια οξύτητα, αρκετά μαλακές τανίνες και σχετικά υψηλή περιεκτικότητα αλκοόλ.